در دل تار و پودهای یک گبه دستباف قشقایی، جهانی از رؤیا، فرهنگ و زیبایی نهفته است؛ جهانی که نه‌فقط یک زیرانداز، بلکه بوم نقاشی خیال‌پردازی‌های یک بانوی هنرمند قشقایی‌ست. گبه‌ای که اکنون درباره‌اش سخن می‌گوییم، شاهکاری منحصربه‌فرد با اندازه‌ای در حدود ۱۵۸ در ۲۰۱ سانتی‌متر است؛ ابعادی که به مربع نزدیک است و همین ویژگی، تعادل و تقارن خاصی به نمای کلی این اثر بخشیده. این گبه، نه‌تنها از نظر ظاهری زیباست، بلکه از نظر مفهومی نیز سرشار از معناست. رنگ زمینه‌ی این گبه، کرمِ خودرنگ است؛ یعنی رنگ طبیعی پشم گوسفند بدون دخالت رنگرزی شیمیایی. این رنگ، لطافت و گرمایی طبیعی دارد که به‌راحتی با دکوراسیون‌های مختلف، به‌ویژه فضاهای روشن، مینیمال یا روستیک، هماهنگ می‌شود. کرمِ خودرنگ، با آنکه خنثی است، اما در دل خود اصالتی خاص دارد؛ حسی از طبیعت و آرامش را به فضا منتقل می‌کند و گویی بستری‌ست برای شکفتن رنگ‌ها و نقش‌هایی که بافنده بر آن ترسیم کرده. اما آنچه این گبه را حقیقتاً منحصربه‌فرد می‌سازد، طرح سه سرو است که در دل زمینه کرم رنگ آن ایستاده‌اند. این سروها با قامت برافراشته و شکوه همیشگی، گویی در دل گبه ریشه دوانده‌اند و داستانی از زندگی، پایداری و زیبایی را روایت می‌کنند. در فرهنگ ایرانی، سرو نماد جاودانگی، استقامت و زیبایی‌ست؛ در معماری ایرانی دیده می‌شود، در اشعار حافظ و سعدی تکرار شده، و در باغ‌های ایرانی، همواره حضوری چشمگیر داشته است. قرار گرفتن این نماد کهن در دل گبه‌ای قشقایی، نوعی پیوند میان طبیعت، سنت و تخیل است. نکته‌ای که این طرح را از دیگر سروها متمایز می‌سازد، وجود گل‌های رنگارنگی‌ست که بر شاخه‌های سروها شکوفه زده‌اند. بافنده، با دقت و هنرمندی، روی تنه و شاخه‌های این سروها، گل‌هایی با رنگ‌های گیاهی افزوده؛ گویی خواسته بهار را در دل گبه ثبت کند. بهاری که نه فقط یک فصل، بلکه نماد تازگی، تولد دوباره و شکوفایی‌ست. این ترکیب سرو و گل، اثری خلق کرده که فراتر از یک نقش سنتی است؛ گویی تصویری‌ست از رؤیای بافنده، از سرزمین ذهنی او، یا از خانه‌ای که آرزو دارد. خانه‌ای که در دل طبیعت ساخته شده، جایی میان سروهای بلند و گل‌های بهاری، جایی پر از آرامش، زندگی و زیبایی. کیفیت بافت این گبه نیز در سطحی بالاست. استفاده از پشم دست‌ریس باعث شده بافتی نرم، زنده و طبیعی داشته باشد. لمس آن، حس تماس با طبیعت را زنده می‌کند و همین امر، آن را برای فضاهای نشیمن، اتاق مطالعه یا حتی اتاق کودک مناسب می‌سازد. گبه‌ای که هم از نظر زیبایی بصری و هم از نظر حسی، گرمایی خاص به محیط می‌بخشد. در نهایت، این گبه دستباف قشقایی، نه‌فقط یک فرش، بلکه قطعه‌ای هنری‌ست. اثری که در آن، یک زن از ایل قشقایی، زندگی، فرهنگ، طبیعت و رؤیایش را در دل خامه‌ها تنیده و به آن جان داده. گبه‌ای که با سروهای برافراشته، گل‌های شکوفا و زمینه‌ای آرام، نه‌فقط کف خانه، بلکه قلب آن را گرم می‌کند. این گبه، دعوتی‌ست برای ورود به دنیایی خیال‌انگیز که در عین حال، ریشه در سنت‌های عمیق و دیرپای ایرانی دارد.
